Η ΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΑΒΒΑΔΩΝ

1. "Ουδέποτε έμπασα στο κελί μου λογισμό εναντίον αδελφού όπου με έθλιψε. Και ο ίδιος φρόντιζα να μην αφήνω αδελφό στο κελί του, oπού να έχει λογισμό εναντίον μου". (Αββάς Ισαάκ)

2. Τρία πράγματα αξίζουν πολύ ενώπιον του Κυρίου. Πρώτον, όταν τινάς ασθενεί και του προσθέτονται πειρασμοί και με ευχαριστία τούς δέχεται. Δεύτερον, όταν τινάς κάνη όλα τα έργα του καθαρά ενώπιον του Θεού, χωρίς να έχουν τίποτε το ανθρώπινο. και τρίτον, όταν τινάς ζει με υποταγή στον πνευματικό του πατέρα, απαρνούμενος κάθε δικό του θέλημα. Έχει δε αυτός ένα στέφανο επί πλέον. Όσο για μένα, την ασθένεια διάλεξα."

(Αββάς Ιωσήφ ο Θηβαίος).

3. "Ήταν ένας γέρων οπού είχε καλό μαθητή. και από αδιαφορία, τον άφησε έξω μαζί με τον μανδύα του. Ο δε αδελφός έμεινε εκεί καρτερικά. και ανοίγοντας ο γέρων, τον βρήκε να κάθεται. και του έβαλε μετάνοια, λέγοντας:" Ω πάτερ, η ταπείνωση της μακροθυμίας σου νίκησε τη δική μου αδιαφορία. Έλα μέσα. Από τώρα, συ είσαι γέρων και πατήρ, εγώ δε νεώτερος και μαθητής." (Αββάς Ρωμαίος)

4. Ρώτησε ο Αββάς Μωυσής τον αββα Σιλουανό, λέγοντας: "Μπορεί ο άνθρωπος κάθε μέρα να βάζει αρχή στην αρετή;" και είπε ο γέρων: " Αν είναι αγωνιστής, μπορεί και κάθε ώρα να βάζει αρχή".

5. "Προτιμότερο είναι να τρώγει τινάς κρέας και να πίνει κρασί, παρά να τρώγει, με την καταλαλιά, τις σάρκες των αδελφών." (Αββάς Υπερέχειος)

6. " Όποιος τιμάται και επαινείται πάνω από ό,τι αξίζει, πολύ ζημιώνεται.. Όποιος όμως καθόλου δεν τιμάται από τούς ανθρώπους, άνωθεν θα δοξαστεί." (Αββάς Ωρ)

7. "Έρχεται ο λογισμός και με ταράζει και με απασχολεί και δεν μπορεί να κάμει αυτό όπου θέλει, αλλά μόνο με εμποδίζει στην αρετή. Όποιος όμως έχει άγρυπνη ψυχή, τον κάνει πέρα και σηκώνεται για προσευχή". (Αββάς Θεόδωρος)